Werkgroep Buitenveldert – AJErnststraat 112 – Amsterdam – verslag nr. 71 – dd 12.4.2010 – 9 deelnemers.

De bijeenkomst wordt geopend om 20 uur, zulks nadat een van de aanwezigen zich bereid heeft verklaard de taak van gespreksleider op zich te nemen, waardoor het maken van het verslag conform de inmiddels ontwikkelde gewoonte aan een andere deelnemer wordt overgelaten.

Ter bepaling van het gespreksonderwerp doet A de volgende suggestie:

Ik ben hier pas voor de tweede keer, maar ben al veel langer bezig een oplossing te zoeken voor mijn verslavingsprobleem. Het was mij bekend dat deze groep wekelijks bijeen komt, maar ik had niet de moed hier eerder naartoe te stappen. Nu is me dat dus wel gelukt en zit ik hier voor de tweede keer. Ik ben ook begonnen na te denken over de dingen die ik in mijn leefprogramma zou moeten of kunnen veranderen. En daarbij kom ik al snel bij het onderwerp: relatie/verhouding/samenleven met een ander, of hoe je het ook wilt noemen. Tot nog toe had ik contact met mensen die zelf ook gebruiken, zeg maar soms ook echt verslaafd zijn. En af en toe is zo iemand ook bezig met pogingen te stoppen. Zelf raak ik in zo’n situatie vrij snel in de war. Ik heb namelijk mijn handen vol aan mezelf. Aan de andere kant zou je misschien ook juist kracht kunnen ontwikkelen als je ‘het’ niet alleen hoeft te doen. Wat is wijsheid, of wel wat zijn de voor- en nadelen van het ‘alleen’ of ‘samen’ proberen je eigen verslaving te stoppen?

Bij de hierop volgende gedachtenwisseling blijkt algemeen overeenstemming te bestaan het gespreksonderwerp uit de gegeven suggestie als volgt te benoemen: is het stoppen van een verslaving afhankelijk van het contact met anderen en dan met name een partner, die wel of niet zelf ook verslaafd is?

B: ik vind, nog steeds, het stoppen met m’n eigen verslaving een gebeurtenis met een gouden randje. Ik denk dat dat voor de meesten onder ons, hetzelfde geldt. Iedereen zal daar zo z’n eigen herinneringen aan bewaren. Later heb ik ook de verhalen gehoord omtrent het ontstaan van de eerste zelfhelporganisatie, zoals de AA in amerika. Die hebben veel indruk op mij gemaakt. En daar ging het om precies hetzelfde als waarover wij nu praten, maar dan in de praktijk: twee doorgewinterde alcoholisten die ieder voor zich niet konden stoppen met drinken. Maar toen zij op een bepaald moment met elkaar in contact kwamen, bleken ze in staat samen wel te kunnen wat ieder apart niet voor elkaar kreeg: zo doorbraken zij beiden hun eigen verslaving. En daaruit ontstond het werkend p[ricipe van de ‘zelfhelpgroep’, dat wil dus zeggen: jezelf helpen door anderen te helpen. Tegen die achtergrond zou je de zonet gestelde vraag eigenlijk tegen het licht moet houden. Want het is natuurlijk allemaal ook afhankelijk van de vraag of je te maken hebt met mede-lotgenoten die er ‘ook mee willen kappen’, want anders zit je natuurlijk wel behoorlijk klem. Dus ik wil absoluut niet zeggen dat ieder contact met een andere verslaafde, altijd zo’n positieve functie heeft of kan hebben. Maar als je op dezelfde golflengte zit en allebei die verslaving wilt aanpakken, dan zit je in principe wel goed. Dat denk ik.

C: heeft verzocht zijn bijdrage niet te noteren.

D: ik ben bijna 40 jaar bij dezelfde vrouw; zij vindt ‘t wel spannend dat haar partner, ik dus, boeiend is – ergert zich overigens zeer aan mijn alcoholgebruik – trouwens ik ben een expert in het stoppen – heb dat wel 50 x gedaan – heb dat ook telkens ervaren als een straf – kortom, mijn vrouw stimuleert mij met extra beloning dan wel straf – resultaat is irritatie – en ik ben er nog niet uit – maar ja, ik geloof wel dat de partner een belangrijke rol vervult…..

E: ik weet hier niet veel over te zeggen – door mijn vrouw ben ik nar de Jellinek gegaan / de grens was bereikt – zij zelf is geen alcoholist – ze drinkt wel, maar matig – ik had black outs – ben veel bezig geweest alles zelf onder controle te krijgen – maar dat werkt op enig moment niet meer: dan moet er dus iets rigoreus gebeuren – zo kwam ik onder behandeling – bij de AA en tenslotte bij de Buitenveldert-groep – sindsdien heb ik niets meer gedronken – dat is tenslotte gelukt dank zij het programma van 24 uur plus zeker ook de rol van de partner – in de kliniek vond ik dit alles eigenlijk relatief makkelijk in verband met de controle – later werd het moeilijker vanwege de straat (als je daar weer op mag) – weer later volgden de eigenlijke ontdekkingen via bijvoorbeeld de groep – dan blijkt het meteen uit de hand te kunnen lopen – inzicht op zich helpt je niet de dag door te komen – toch bleef het besef: rekening houden met het adagium ‘niet meer’ = dus niet meer opnieuw beginnen – uit mijn cigaretten ervaring wist ik nog van de ezel en de steen…. Mijn partner: zij is niet gestopt met drank en cigaretten – en ik had dan ook snel in de gaten dat verslaving wel mijn probleem is maar niet van andere mensen – zou in een casino trouwens ook snel brokken maken – mijn partner heeft mij overigens wel ondersteund, bijvoorbeeld bij mijn opname maar ook daarnaast ‘weer in de buitenwereld’ – feestjes en partijen vond ik in ’t begin heel moeilijk – heb dat ook terug geschroefd – maar de stappen die ik zet zijn toch actie’s ten behoeve van mijn eigen bestaan, is ook gewoon een kwestie van leven of dood – maar het moet gezegd: mijn partner heeft me ondersteund.

F: ik heb diverse partners gehad – alcohol speelde vaak een rol – als ik nu een leuke vrouw ontmoet, zal ik iemand kiezen die niet teveel drinkt – dus….. anderszins, de partner zou verslaafd kunnen zijn, en dan hoop ik wel op dezelfde golflengte te zitten – trouwens, wat is stoppen – een metafoor – dan beginnen immers de moeilijkheden pas – het lijkt op emigreren = een nieuwe taal + een nieuw land + een nieuw leven: dus: het leven anders inrichten / kiezen van een nieuwe partner met wel of niet een verslavings-achtergrond / het lijkt beter niets uit te sluiten plus op dezelfde golflengte te zitten – eerst lijkt alles goed / dan komt een terugval en deugt er niks meer – die terugval is dan toch een onderdeel, net zoiets als emigreren – het verhaal heeft niets met wilskracht te maken – maar als je steeds terugvalt is het voor de partner natuurlijk ook erg gecompliceerd / ook al is er goede ondersteuning / je moet dan voor jezelf kiezen: trouwens – een bekeringsdrang tegenover je eigen partner lijkt me absoluut ook niet goed….

G: ik heb helemaal geen partner – ben juist aan de drank geraakt door m’n partner – in mijn familie komt dat trouwens ook helemaal niet voor – vroeger dronk ik bijna niks – voelde in m’n hart dat dat niet moest – voelde dat door m’n ex-partner – ik herken heel erg mijn verslaving in die man – die vertrok en toen moest ik iets anders vinden – had toen wel familie en vrienden plus natuurlijk m’n 2-ling zus – ik corrigeer haar – zij kon mijn gedrag niet plaatsen – zij wilde mijn gedrag (drank?) niet – dat kon zij niet verdragen – achteraf vond ik haar erg knap – zij heeft mij hier gebracht – de rest van de omgeving deed daaraan mee – is tot nu toe gelukt, mede dankzij hun door dik en dun gegeven steun – moet er niet aan denken dat ze dat niet zou hebben gedaan – ik denk niet in uren of dagen, maar het ‘gewoon’ stoppen in het algemeen – heb soms wel irritatie – kriebels ten opzichte van andere verslaafden / een soort schaamtegevoel – wel heb ik geluk gehad met mijn familie en hun steun, anders sta je er alleen voor en dat is 100x zo moeilijk – daarom: fijne familie en vrienden: ze zijn belangrijk in dit proces.

De gespreksronde is hiermee voltooid en het afrondend woord is dus aan A, die het onderwerp inbracht:

A: mijn eigen vader was een zware alcoholist – heb indertijd gezworen later zelf niet te zullen drinken en datzelfde ook van mijn omgeving te vragen – maar na m’n 30e was ik de weg kwijt – kwam in aanraking met de Jellinek – m’n partner bleek een ex-junk – ik dacht samen sterk te staan – heb echter toch besloten die relatie te beeindigen – hij gebruikte cannabis en dronk bovendien – heb ook geleerd: als je stopt met een middel is het gevaar groot dat je teruggaat naar de drank – ben dus ook nog steeds niet helemaal gestopt – vind ‘t moeilijk – heel confronterend anderen te zien drinken – heb dus ook besloten die relatie te stoppen – heb in de afgelopen 2 jaar wel gesprekken gehad – hij wist precies waar ik sta – maar ik weet niet of het goed is dat contact af te sluiten – heeft drang tot verslaving voor alle middelen / voor mij werkt dat erg actueel: kortom, ik wil geen partner die gebruikt.

A wordt bedankt voor het onderwerp, eenieder aangespoord enig geld in de groepspot te werpen, waarna de bijeenkomt wordt gesloten om 21.15 uur.

Amsterdam, 13 april 2010.